Αγαπητό μου μπλογκ,

Σήμερα ξύπνησα με ξυπνητήρι. Είναι σπάνιο φαινόμενο... Συνήθως με ξυπνά η μητέρα μου ή το βιολογικό μου ρολόι (το οποίο τελευταία δεν πηγαίνει και πολύ καλά)...
10 και μισή... Δεν θεωρείται και απάνθρωπη ώρα αλλά εγώ δεν μπορώ να ξυπνήσω πριν τις 11 (12 με την αλλαγή της ώρας).
Άρχισε να χτυπάει λοιπόν. Το έχω βάλει να με ξυπνάει με το Happiness των Arashi. Σήκωσα το κεφάλι μου και ανακάθισα αναμμαλιασμένη τραγουδώντας. Η μαμά μπήκε μέσα τρομαγμενη γιατί νόμιζε ότι με έπαιρναν τηλέφωνο οπότε αναγάστηκα να το κλείσω (άσε που με ξεκούφαινε).
Γενικώς δεν πολυσυμπαθώ τα ξυπνητήρια... Σε βγάζουν από τη γλυκιά πλάνη του ύπνου (ΠΩ ρε γράφω σήμερα! Κυριολεκτικά!) και κόβουν τα πιο γαμάτα σου όνειρα στη μέση. Έλα μου όμως που χρειάζονται!
Όταν έκανα πρακτική μου ήταν απαραίτητο. Τότε θυμάμαι χτύπαγε με το Miracle των Super Junior. Οπότε κάθε πρωί με ξύπναγε η φράση "Life couldn't get better! Life couldn't get better! ". Και έκανα μια γκριμάτσα λέγοντας"Life could get better if you'd just let me sleep goddammit!"Αλλά τι να κάνω; Σηκωνόμουν...
Τώρα αγαπητό μου μπλογκ σε αφήνω γιατί έχω να τρέξω Πειραιά... (Ρε γμτ γιατί στα μπλογκ δεν έχουμε e-motes??)